به گزارش قدس آنلاین، در این تصاویر ادعا می‌شود نظامی‌های اوکراین در حال استفاده از سلاح‌ها و تجهیزات دفاعی ایران علیه روسیه هستند.
این موضوع در حالی است که چندی پیش سردار سید حمزه قلندری، رئیس امور بین‌الملل وزارت دفاع در مصاحبه‌ای در این باره گفت: «همان‌گونه که بارها به طور رسمی از سوی جمهوری اسلامی ایران اعلام شده، ایران به هیچ‌وجه تسلیحاتی برای مشارکت در جنگ به روسیه و یا اوکراین نداده است. اما ما پس از اکتبر ۲۰۲۰ شاهد گسترش تجهیزات و تسلیحات ایرانی در کشورهای مختلف هستیم، نکته جالب اینجاست که برخی اوقات اشاره می‌کنند که تسلیحات ایرانی در اوکراین هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته برخی دیگر هم می‌گویند تسلیحاتی ایرانی در اختیار روسیه قرار دارد».
در همین زمینه، فرشید باقریان کارشناس مسائل اوراسیا در گفت وگو با قدس تصریح کرد: وقتی جنگ اوکراین از حالت متعارف خارج شده و به سمت جنگ شهری و شبه‌نظامی رفت، بنابراین امکان اینکه بتوان مسائل را رصد کرد و نوع تسلیحات و حمله را تشخیص داد، تقریباً به صفر می‌رسد. در یک دوره‌ای «ایلان ماسک» نیز مدعی شد درصدد است با ماهواره استارلینک نوعی پوشش اینترنتی به نیروهای اوکراینی بدهد، اما این پوشش اینترنتی سبب شد برخی تصویربرداری‌ها و اطلاعاتی که با ماهواره علیه روس‌ها صورت می‌گرفت، شناسایی و به‌دست روس‌ها بیفتد. به همین دلیل جنگ اوکراین در آن زمان از حالت متعارف خارج و به جنگی تبدیل شد که نه تنها نامتعارف، بلکه از نوع ناشناخته بود.
باقریان افزود: در واقع در مرحله عقب‌نشینی یا پیشرفت نیروها، تسلیحات به‌دست نیروهای رقیب می‌افتاد و درنتیجه برخی سلاح‌های آمریکایی در اختیار روس‌ها یا برعکس برخی تسلیحات روسی در اختیار اوکراینی ها قرار می‌گرفت. در چنین شرایطی اگر روس‌ها در جنگ شهری اوکراین از سلاح ایرانی استفاده کرده باشند، احتمال اینکه بخشی از تسلیحات در زمان عقب‌نشینی یا پیشروی به دست نیروهای اوکراینی افتاده باشد، بسیار زیاد است. احتمال بعدی این است که عده ای به قاچاق و شبیه‌سازی تسلیحات در منطقه اقدام کرده باشند. در واقع، برخی تسلیحات در منطقه قفقاز شمالی یا همان قره باغ، ارمنستان، افغانستان و شمال پاکستان شبیه‌سازی می‌شود و درنتیجه امکان اینکه سلاح‌های ایرانی شبیه‌سازی شده و از این چهار منطقه به سمت منطقه اوکراین رفته باشد، زیاد است.
تداوم فضاسازی‌ها تا زمان انقضای قطعنامه ۲۲۳۱
این کارشناس حوزه اوراسیا گفت: در راستای اجرای عملیات پرچم دروغین، برخی سرویس‌های اطلاعاتی به شبیه‌سازی یا سرقت سلاح‌هایی که مورد کاربرد دولت هدف نیست، اقدام کرده و به جای شاهد عملیات استفاده می‌کنند. این اقدام با این هدف صورت می‌گیرد که وقتی نیروهای کمیته حقیقت‌یاب یا سایر نیروها تسلیحات را پیدا کردند، این‌گونه تصور کنند که دولت صاحب‌پرچم در جنگ مشارکت داشته است. این در حالی است که وزارت دفاع ایران به صراحت اعلام کرده کشورمان هیچ‌گونه ارتباط و درنتیجه تبادل تسلیحات با اوکراین ندارد و حتی دولت اوکراین ما را تحریم کرده است. بنابراین وقتی رابطه‌ای میان ایران و اوکراین در سطح سیاسی و تجاری و در درجه بالاتر، دفاعی وجود ندارد، امکان ندارد سلاح ایرانی در اختیار اوکراینی‌ها قرار بگیرد. انتشار تصاویر تسلیحات ایرانی در دستان اوکراینی ها یا ارسال سلاح از سوی کشورمان در راستای تئوری توطئه یا عملیات پرچم صورت گرفته است. عملیات‌پرچم جعلی سبب می‌شود در جامعه بین‌الملل علیه دولت مورد هدف سیاه‌نمایی صورت بگیرد و تسلیحات و علائم یا روش‌هایی به کار برود تا ثابت کند دولت مدنظر در جنگ شرکت داشته است.
وی بیان کرد: عملیات پرچم دروغین گرچه به عنوان یک روش جنگی توسط بسیاری از دولت‌ها استفاده می‌شود، اما در این باره ایران نقشی ندارد. به همین دلیل احتمال دارد چنین اقدامی از سوی مخالفان روسیه و در قالب مزدوران اوکراین اتفاق افتاده باشد و درنتیجه مخالفان برای اینکه بتوانند فضای جنگ را تغییر داده و سیاه‌نمایی کنند، به روش پرچم دروغین متوسل شده باشند. از سوی دیگر، نتانیاهو چندی پیش عنوان کرد از ارسال سلاح‌های پیشرفته گنبد آهنین به اوکراین جلوگیری می‌کند تا امکان اینکه سلاح ها به دست ایران بیفتد کاهش یابد. بنابراین وقتی تا این اندازه نسبت به منطقه اوکراین حساسیت وجود دارد و از ترس اینکه مبادا مهندسی معکوس توسط ایران صورت بگیرد، قاعدتاً پیدا شدن تسلیحات ایرانی در اوکراین می‌تواند بخشی از طرح تئوری توطئه یا سیاه‌نمایی بین المللی باشد.
باقریان معتقد است: زمان انقضای قطعنامه ۲۲۳۱ نزدیک است و ایران می‌تواند نسبت به تسلیحات دفاعی و فروش آن به عنوان یک کنشگر جدید و فرامنطقه‌ای فعالیت کند. به همین دلیل در حال حاضر درباره حضور و نقش ایران به ویژه پیشرفت‌های کشورمان در منطقه سیاه‌نمایی گسترده ای صورت می‌گیرد و جمهوری اسلامی به عنوان خطری برای جهان معرفی می‌شود. در چنین شرایطی اروپایی‌ها درصددند پیش از اینکه قطعنامه به پایان برسد، یک متمم به قطعنامه افزوده و آن را تمدید کنند. این تمدید سبب می‌شود ایران در محاصره فیزیکی، متافیزیکی و محدودیت صنایع دفاعی باقی بماند. البته نمی‌توان صرفاً مسئله تئوری توطئه را مطرح کرد و امکان دارد تسلیحات توسط برخی مخالفان ایران ربوده و به منطقه اوکراین منتقل و جای‌گذاری شده باشد. بنابراین این موضوع بخشی از یک عملیات وسیع است و به نظر می‌رسد حداقل تا زمانی که پایان قطعنامه ۲۲۳۱ فرا برسد، همچنان شاهد این‌گونه ادعاها و فضاسازی‌ها باشیم.
نظر شما